Zodra je begint met rijlessen wil je maar één ding; zo snel mogelijk je rijbewijs halen. En normaal gesproken zou dat ook best wel snel kunnen, maar soms loopt alles even niet zo als gepland.
Soms heb je dat zelf in de hand, maar de laatste pak hem beet twee jaar heeft wel bewezen dat die controle ook zomaar weg kan zijn.
Je begon ooit je rijlesavontuur met iemand naast je waarmee het best prima klikte. Aardige gast was dat trouwens!
Maar toen kwam er een dag dat hij besloot om zomaar weg te gaan. Wat een vervelende gozer was dat trouwens!
Kort daarna werd de wereld gestort in de virusellende en liep je hele planning volledig de soep in.
Na in een handvol verschillende auto’s te hebben gereden, kwam je uiteindelijk toch weer bij die vervelende gozer uit.
Lekker elke les tanken. Geen benzine of diesel, maar zelfvertrouwen.
Want rijden kon je echt wel, nu moest je het alleen nog zelf gaan geloven.
Die ‘stoere’ tussentijdse toets, waarin je het lastigste plekje van Hoorn had uitgekozen om achteruit in een vak te parkeren, was voor die vervelende gozer hèt bewijs dat het wel goed zat met dat zelfvertrouwen.
Vanochtend was daar dan eindelijk het moment om die lange twee jaar aan rijlessen af te ronden. Je wilde het liefste dood zei je, maar gelukkig ben je blijven leven en heb je een geweldige examenrit afgelegd. Het komt niet vaak voor dat een examinator na een rit niets te klagen heeft. 😉
Je mag trots zijn op deze mooie prestatie Noelle.
Ik ga de gezellige uren missen.
Heel veel veilige kilometers gewenst en we zien elkaar vast nog wel onderweg.
PS en een mooie vakantie natuurlijk!
